कैलासराणा शिव चंद्रमौळी। फणींद्र माथां मुकुटी झळाळी। कारुण्यसिंधू भवदुःखहारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१॥ रवींदु दावानल पूर्ण भाळीं। स्वतेजनेत्रीं तिमिरांध जाळी। ब्रह्मांडधीशा मदनांतकारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥२॥जटा विभूती उटि चंदनाची। कपालमाला प्रीत गौतमीची। पंचानना विश्वनिवांतकारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥३॥ वैराग्ययोगी शिव शूळपाणी। सदा समाधी निजबोधवाणी। उमानिवासा त्रिपुरांतकारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥४॥ उदारमेरू पति शैलेजेचा। श्रीविश्वनाथ म्हणती सुरांचा । दयानिधी देव गजचर्मधारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥५॥ ब्रह्मादि वंदी अमरादिनाथ । भुजंगमाला धरि सोमकांत । गंगा शिरी दोष महा विदारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥६॥ कर्पूरगौरी गिरिजा विराजे । हळाहळे कंठ निळाच साजे। दारिद्र्यदुःखा स्मरणें निवारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥७॥ स्मशानक्रीडा करितां सुखावे । तो देवचूडामणि कोण आहे । उदासमूर्ती जटाभस्मधारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥८॥ भूतादिनाथ अरि अंतकाचा। तो स्वामी माझा ध्वज शांभवाचा। राजा महेश बहुबाहुधारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥९॥ नंदी हराचा हरिनंदिकेश। श्रीविश्वनाथ म्हणती सुरेश । सदाशिव व्यापक तापहारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१०॥ भयानक भीम विक्राळ नग्न । लीला विनोदें करी काम भग्न । तो रुद्र विश्वंभर दक्ष भारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥११॥ इच्छा हराची जग हे विशाळ । पाळी रची तो हरि ब्रह्मगोळ ॥ उमापती भैरव विघ्नहारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१२॥ भागीरथीतीर सदा पवित्र । जेथें असे तारक ब्रह्ममंत्र । विश्वेश विश्वंभर त्रिनेत्रधारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥१३॥प्रयाग वेणी सकळां हराच्या। पदारविंदी वाती हरीच्या। मंदाकिनी मंगल मोक्षकारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१४॥ कीर्ती हराची स्तुति बोलवेना । कैवल्यदाता मनुजां कळेना । एकाग्रनाथ विष अंगकारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१५॥सर्वांतरव्यापक जो नियंता । तोप्राणलिंगाजवळी महंता। अंकी उमाते गिरिरूपधारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१६॥ सदा तपस्वी असे कामधेनू । सदा सतेज शतकोटिभानू । गौरीपती जो सदा भस्मधारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१७॥कर्पूरगौर स्मरल्या विसावा। चिंता हरी जो भजकांसदैवा । अंती स्वहितसूचना विचारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥१८॥ विरामकाळी विकळे शरीर । उदास चित्तीं न धरीच धीर । चिंतामणी चिंतने चित्तहारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥१९॥ सुखावसाने सकळ सुखाचीं। दुःखावसाने टळती जगाचीं। देहावसानीं धरणी थरारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२०॥ अनुहातशब्द गगनीं न माय। तिचेनि नादे भव शून्य होय । कथा निजांगे करुणाकुमारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२१॥ शांतिस्वलीला वदनी विलासे । ब्रह्मांडगोळी असुनी न दीसे। भिल्ली भवानी शिव ब्रह्मचारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२२॥ पीतांबरे मंडित नाभि ज्याची। शोभा जडीत वरि किंकिणीची। श्रीवेददत्त दुरितांतकारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२३॥ जिवा-शिवांची जडली समाधी। विटला प्रपंच तुटली उपाधी। शुद्ध स्वरें गर्जती वेद चारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२४॥ निदान कुंभ भरला अभंग। पाहा निजांगें शिव ज्योतिर्लिंग। गंभीर धीर सुर चक्रधारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२५॥ मंदार बिल्वें बकुले सुवासी। माला पवित्र वाहा शंकरासी। काशीपुरी भैरव विश्व तारी। तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२६॥ जाई-जुई चंपक पुष्पजाती। शोभे गळां मालति माळ हातीं। प्रतापसूर्य शरचापधारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥२७॥ अलक्ष्यमुद्रा श्रवणीं प्रकाशे। संपूर्ण शोभा वदनीं विकासे । नेई सुपंथें मज पैलतीरीं । तुजवीण शंभो मज कोण तारी॥२८॥ नागेशनामा सकळां जिव्हाळा । मना जपे रे शिवमंत्रमाळा । पंचाक्षरी ध्यानगुहा विहारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥२९॥ एकांति ये रे गुरुराज स्वामी। चैतन्यरूपी शिव सौख्यनामी। शिणलों दयाळा बहुसाळ भारी । तुजवीण शंभो मज कोण तारी ॥३०॥शास्त्राभ्यास नको श्रुती पढं नको तीर्थांसि जाऊं नको । योगाभ्यास नको व्रतें मख नको तीवें त ती नको। काळाचे भय मानसीं धरूं नको दुष्टांस शंकू नको। ज्याचीया स्मरणे पतीत तरतीं तो शंभु सोडूं नको॥३१॥
